کشف کهکشانی ۱۵ هزار برابر کهکشان راه شیری!

بیگ بنگ: ستاره شناسان ناسا با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل، رصدخانه اشعه ایکس چاندارا و تلسکوپ‌های زمینی ابرکهکشان فوق فشرده M60UCD1 را شکار کردند، که  ۱۵ هزار برابر گسترده‌تر از کهکشان راه شیری است. کهکشان متراکم  M60-UCD1 با انبوهی از ستارگان و سیارک‌ها در خوشه کهکشانی ویرگو ( Virgo   ) رصد شده است. […] 

 

بیگ بنگ: ستاره شناسان ناسا با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل، رصدخانه اشعه ایکس چاندارا و تلسکوپ‌های زمینی ابرکهکشان فوق فشرده M60UCD1 را شکار کردند، که  ۱۵ هزار برابر گسترده‌تر از کهکشان راه شیری است.

کهکشان متراکم  M60-UCD1 با انبوهی از ستارگان و سیارک‌ها در خوشه کهکشانی ویرگو ( Virgo   ) رصد شده است. نیمی از جرم این کهکشان در شعاع ۸۰ سال نوری کشف شده که تراکم ستارگان را نشان می‌دهد و ۱۵ هزار برابر گسترده‌تر از کهکشان راه شیری است و متراکم‌ترین کهکشان نزدیک به زمین می باشد که توسط تعداد فوق‌العاده‌ای از ستارگان اشغال شده است. این کهکشان ده میلیارد سال قدمت دارد و نزدیک به کهکشان بیضوی عظیم NGC 4649 قرار گرفته و ۵۴ میلیون سال نوری با کهکشان راه شیری فاصله دارد.

به گفته محققان ناسا، این کهکشان یکی از پرنورترین و خارق‌العاده‌ترین کهکشان‌هایی است که تاکنون دیده شده و ۲۰۰ میلیون بار سنگین‌تر از خورشید است. هیدروژن و هلیوم بخش اعظم مواد و عناصر ستارگان کهکشان راه شیری را تشکیل می‌دهند، اما در این کهکشان قطعاً عناصر ترکیبی ناشناخته‌ای وجود دارد که عامل اصلی حجیم و متراکم بودن آن است. فراوانی عناصر سنگین در این کهکشان، محیطی نابارور را برای سیاره‌ها و حتی شکل‌گیری حیات ایجاد می‌کند.

جنبه دیگر M60-UCD1حضور یک منبع اشعه ایکس شفاف در مرکزش است که در داده‌های چاندرا آشکارسازی شد و توضیح این منبع، سیاهچاله عظیمی است که وزن آن حدود ۱۰ میلیون برابر جرم خورشید است. ستاره شناسان در تحقیقاتشان به دنبال یافتن این موضوع بودند که آیا M60-UCD1 به عنوان خوشه‌های ستاره‌ای متولد شده یا هنگامی که ستارگان از آن جدا شدند، فشرده‌تر شده است. سیاه‌چاله‌های عظیم در خوشه‌های ستارگان یافت نمی‌شود، بنابراین چنانچه منبع اشعه ایکس به دلیل وجود یک سیاهچاله عظیم باشد، باید احتمالا از تصادم بین M60-UCD1 و یک یا تعداد بیشتری از کهشکان‌های مجاور به وجود آمده باشد. جرم بزرگ و فراوانی عناصر سنگین‌تر از هیدروژن و هلیم نیز در این تئوری نقش دارند که کهکشان موردبحث بقایای کهکشان بزرگ‌تری است.

به گفته محققان تقریبا تمامی ستارگان از بخش خارجی آنچه زمانی کهکشان بزرگتری بوده، جدا شدند با این حال، چنانچه این جداشدن رخ می‌داد، کهکشان مزبور اساسا ۵۰ تا ۲۰۰ برابر بزرگ‌تر از اکنون و جرم سیاهچاله نیز نسبت به جرم اصلی کهکشان مانند جرم کهکشان راه شیری و بسیاری دیگر از کهکشان‌ها می‌بود. این جدایی باید زمان‌های پیش رخ داده باشد و کهکشان ممکن است پس از میلیاردها سال به اندازه کنونی رسیده باشد.

این کهکشان از طریق رصدخانه اشعه‌ایکس چاندرای ناسا و تلسکوپ‌های اپتیکی زمینی، به رنگ صورتی، قرمز، سبز و آبی رصد شده است.